Giyotin, kulağa oldukça ürkütücü geliyor ki öyle de olmalı. Bir dakika aynı isimli bir yarışma programı vardı, bir televizyon programı neden bir ölüm makinesi ile anılmak istendi asla anlamadım tıpkı insanların her gün neden daha fazla ölüm...

Giyotin, kulağa oldukça ürkütücü geliyor ki öyle de olmalı. Bir dakika aynı isimli bir yarışma programı vardı, bir televizyon programı neden bir ölüm makinesi ile anılmak istendi asla anlamadım tıpkı insanların her gün neden daha fazla ölüm istediğini anlamadığım gibi. Bazı kaynaklar giyotinin Fransız Devrimi ile adını duyurduğunu, bir doktor ve meclis üyesi olan Joseph-Ignace Guillotin tarafından tasarlandığını ve adını buradan aldığını, bazı kaynaklar ise ilk kez Fransa'da değil İngiltere'de kullanıldığını ve sanılanın aksine yaratıcısının Guillotin değil Fransız Cerrahlar Sekreteri Dr. Antoine Louis olduğunu belirtiyor ama kitap ilk seçenek üzerinde duruyor. Komiktir ki giyotin ile idam cezalarının daha "insancıl" infaz edilmesi amaçlanıyor. İdam çok insancıl bu sebeple uygulanması da tabi ki kendisini aşmamalıdır. Kitapta, modern sayılan bu ölüm makinesinin ceza uygulanırken insanlık dışı olayların nasıl sahnelendiği hep birlikte göreceğiz. Not: Dr. Guillotin, aletin ve idam şeklinin kendi soyadıyla anılmasından rahatsız olur ve soyadını değiştirir. Yazarın 1829 yılında yani 27 yaşındayken maruz kaldığı baskılar yüzünden takma ad ile, Paris Greve Meydanı'nda gördüğü ve çok derinden etkilendiği idamın üzerine yazdığı kitabın bir manifesto niteliğindeki önsözünde anlatılan önemli bilgiler üzerinde duralım. Ele alınan ilk konu yazarın kitabı yazma amacıdır. Kitap, şu anki ve gelecekteki bütün suçlular için genel ve kalıcı bir savunma. 'Asıl temyiz mahkemesi olan halkın' önünde insan haklarının savunulmasının ve dile getirilmesinin doruk noktasını temsil eden bir savunma. Bir suçlunun mahkemeye değil giyotin sehpasına, hâkimin önüne değil celladın önüne yerleştirilen ölüm kalım meselesini ele alan bir savunma. Fransa'da idam cezaları bağırılarak ilan edilir ve broşürler satılırdı. Bu broşürlerde idamın saati, yeri, suçlunun kim olduğu gibi bilgiler yer alırdı. Broşür satanların elde ettiği kazançla ilgili yazar: "Kanla kirlenmiş bu paradan daha iğrenç bir şey düşünebiliyor musunuz?" diyerek bunun ne kadar korkunç olduğunu ifade ediyor. Bilindiği gibi Victor Hugo idama karşıydı ve bu düşüncesini muhakkak okunması gereken bu cümleler ile etkili bir şekilde anlatıyor: "Yargılayanlar ve mahkûm edenler ölüm cezasının toplumdan kendisine zarar veren ve daha sonra da zarar verebilecek olan birini uzaklaştırmanın önemi nedeniyle gerekli olduğunu söylüyorlar. Sadece bu söz konusu olsaydı, müebbet hapis cezası yetecekti. Öldürmek neye yarar? Hapishaneden kaçılabileceğini söyleyerek itiraz edeceksiniz, öyle değil mi? Nöbetçileriniz görevlerini iyi yapsınlar. Demir parmaklıkların sağlamlığına güvenmiyorsanız, hayvanat bahçelerini açmaya nasıl cesaret ediyorsunuz? Zindancının yeterli olduğu yerde cellata gerek yoktur. İnfazların gösteri haline dönüşmesinin beklenen etkiyi yaratmadığını, halkı eğitmediğini, içindeki bütün duyarlılığı ve erdemi yok ettiğini ileri sürüyoruz. Bu infaz kime örnek olur? Bu adamın boynunu kestiğiniz darbenin sadece onu öldürdüğünü, babasının, annesinin, çocuklarının bu durumdan hiç etkilenmeyeceğini mi sanıyorsunuz? Hayır, onun kellesini uçururken bütün ailesini de öldürüyorsunuz. Ve yine masumları yok ediyorsunuz. Size bütün bu adamların yaşamasının bize ne zararının dokunacağını soruyorum. Fransa'da herkesin solumasına yetecek kadar hava yok mu?" Kitap, önsözden sonra 'TRAJEDİ HAKKINDA BİR KOMEDİ' bölümü ile devam ediyor. Bu 3.baskıda da yer alan diyalog türündeki önsöz. Burada toplumun cellatlık görevini esere yönelttiği siyasi, ahlâki ve edebi eleştiriler ile nasıl yerine getirdiğini görüyoruz. Bakınız burada çok absürt bir duruma tanıklık ediyoruz. Giyotinli idamlar, idam yerine toplanan kalabalığın popüler bir eğlencesiydi hatta anne babalar çocuklarını da izlemeleri için getirirlerdi. 1984 kitabından da hatırlarsınız çocuklar idamı izlemeye gitmek için adeta ebeveynlerini tehdit ederdi. Korkunç.. İdam o kadar çok tekrarlanıyordu ki halk için sıkıcı hale geldi. Şimdi burada asıl değinmek istediğim konu şu: Dönemin insanları Victor Hugo ve Bir İdam Mahkûmunun Son Günü eserini eleştirirken yazarın kötü yürekli biri olduğunu hatta mahkûm edilmesi gerektiğini ifade ediyorlar. Kitabın ise iğrenç, insanı hasta eden, kâbus görmeye sebep olan, dehşet verici, naif duygulara engel olan, korkunç etkiler yaratan, toplumsal düzeni yıkıcı etkiye sahip olduğuna dair cümleler sarf ediyorlar.Asıl dehşet verici olan bu cümleler ve insanlar. Bunu kanıtlar nitelikte cümleler sunmak istiyorum iki konuşmacıdan. 1. Konuşmacı: "Ahlâki değerlerin her geçen gün yozlaştığını kabul etmek gerekir. Tanrım, ne iğrenç bir düşünce! İnfaz gününü, ölüme mahkûm olmuş bir adamın fiziki acılarını, yaşadığı manevi işkenceleri, tek birini bile atlamadan araştırmak, çözümlemek! Bu acımasızlık değil mi?" 2. Konuşmacı: "Kimsenin okuyucusuna yaşanan fiziki acıyı aktarmaya hakkı yok. Bu roman tüylerinizi diken diken ediyor. Okuduktan sonra iki gün yataktan kalkamadım." Şimdi önce kitap ile ilgili konuşmalarının üzerinde

Bir bakışın kudreti bin lisanda yoktur Bir bakış bazen şifa bazen zehirli oktur...

Bir bakışın kudreti bin lisanda yoktur Bir bakış bazen şifa bazen zehirli oktur...

'' İnsanın hası kavgada değil asıl sohbette belli olur. '' Dünyanın Bütün Fıstıkları - Başar Başarır

'' İnsanın hası kavgada değil asıl sohbette belli olur. '' Dünyanın Bütün Fıstıkları - Başar Başarır

Sarı Sıcak – 1952 İnce Memed – 1955 Teneke – 1955 Peri Bacaları – 1954 Orta Direk – 1960 Taş Çatlasa – 1961 Yer Demir Gök Bakır – 1963 Ölmez Otu – 1968 Ağrıdağı Efsanesi – 1970 Binboğalar Efsanesi – 1971 Bu Diyar Baştan Başa –...

Sarı Sıcak – 1952 İnce Memed – 1955 Teneke – 1955 Peri Bacaları – 1954 Orta Direk – 1960 Taş Çatlasa – 1961 Yer Demir Gök Bakır – 1963 Ölmez Otu – 1968 Ağrıdağı Efsanesi – 1970 Binboğalar Efsanesi – 1971 Bu Diyar Baştan Başa – 1971 Baldaki Tuz – 1974 Demirciler Çarşısı Cinayeti – 1974 Yusufçuk Yusuf – 1975 Al Gözüm Seyreyle Salih – 1976 Yılanı Öldürseler – 1976 Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca – 1977 Akçasazın Ağaları – 1977 Kuşlar da Gitti – 1978 Deniz Küstü – 1978 Yağmurcuk Kuşu (Kimsecik I) – 1980 Kale Kapısı (Kimsecik II) – 1985 Kanın Sesi (Kimsecik III) – 1991 Çukurova Yana Yana – 1992 Bir Bulut Kaynıyor – 1993 Zulmün Artsın – 1995 Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana (Bir Ada Hikayesi I) – 1998 Karıncanın Su İçtiği (Bir Ada Hikayesi II) – 2002 Tanyeri Horozları (Bir Ada Hikayesi III) – 2002 Çıplak Deniz Çıplak Ada (Bir Ada Hikayesi IV) – 2012

Çavdar Tarlasında Çocuklar”, büyümekten korkan bir ruhun dünyaya tutunma çabasıdır. Holden, yalnızca bir genç değil; masumiyeti korumak isterken kendi içindeki boşluğu seyreden bir aynadır. Roman, kaybolmakla korunmak arasındaki ince çizgide,...

Çavdar Tarlasında Çocuklar”, büyümekten korkan bir ruhun dünyaya tutunma çabasıdır. Holden, yalnızca bir genç değil; masumiyeti korumak isterken kendi içindeki boşluğu seyreden bir aynadır. Roman, kaybolmakla korunmak arasındaki ince çizgide, insanın kendine dönük en dürüst itirafını fısıldar.