Seninle gezmediğim bir sokak var hâlâ içimde. Seninle gitmediğim bir yolculuk var daha , Seninle geçirmediğim günler , geceler var , Aşk sözleri var , sana daha anlatamadığım...

Seninle gezmediğim bir sokak var hâlâ içimde. Seninle gitmediğim bir yolculuk var daha , Seninle geçirmediğim günler , geceler var , Aşk sözleri var , sana daha anlatamadığım...

Bazen bir partnerle bile zor yaşadığınız orgazmı yaşamak, vücudunuzu, kendinizi uyaracak kadar iyi tanımıyorsanız imkânsız bile olabilir. Vajina Kılavuzu- Elizabeth Topp

Bazen bir partnerle bile zor yaşadığınız orgazmı yaşamak, vücudunuzu, kendinizi uyaracak kadar iyi tanımıyorsanız imkânsız bile olabilir. Vajina Kılavuzu- Elizabeth Topp

Dünyadaki her şey bu kadar açık ve net konuşulabiliyorken cinselliği konuşamıyorsun. O kadar yüklü bir kodlama var ki anlatırsan günahların en büyüğünü işlemiş gibi hissedeceksin.

Dünyadaki her şey bu kadar açık ve net konuşulabiliyorken cinselliği konuşamıyorsun. O kadar yüklü bir kodlama var ki anlatırsan günahların en büyüğünü işlemiş gibi hissedeceksin.

Çıplaklığın doğrudan gözler önüne serilişi erotik değildir. Bedenin erotik yeri "giysinin aralandığı yer"dir, cildin "iki dikişli kenar arasında" örneğin eldivenle giysinin kolu arasında parladığı yerdir. Erotik gerilim çıplaklığın sürekli...

Çıplaklığın doğrudan gözler önüne serilişi erotik değildir. Bedenin erotik yeri "giysinin aralandığı yer"dir, cildin "iki dikişli kenar arasında" örneğin eldivenle giysinin kolu arasında parladığı yerdir. Erotik gerilim çıplaklığın sürekli sergilenişinden değil görünüp kaybolmanın sahnelenişinden kaynaklanır.

Mutluluk her zaman vardır yeter ki en karanlık anlarınızda ışığı açmayı unutmayın

Mutluluk her zaman vardır yeter ki en karanlık anlarınızda ışığı açmayı unutmayın

Gördüğü şeye kör insan duyduğu şeye sağır konuştuğu şeye dilsiz ama görüyor duyuyor konuşuyor çabası neye insanın amacı ne aslında bir görse ve bir duysa konuşsa halledecek herşeyi ama yapmıyor işte halletmeli bu sorunu yoksa bu onun sonu.

Gördüğü şeye kör insan duyduğu şeye sağır konuştuğu şeye dilsiz ama görüyor duyuyor konuşuyor çabası neye insanın amacı ne aslında bir görse ve bir duysa konuşsa halledecek herşeyi ama yapmıyor işte halletmeli bu sorunu yoksa bu onun sonu.

Kitabın ilk sayfalarında kendimi hafiflik içinde buldum. Aylin Balboa’nın dili öylesine canlı, öylesine akışkandı ki, kahkahalara karışan bir arkadaş sohbetindeymişim gibi hissettim. Karakterler, gündelik hayatın tuhaf detayları ve ironisiyle içimi...

Kitabın ilk sayfalarında kendimi hafiflik içinde buldum. Aylin Balboa’nın dili öylesine canlı, öylesine akışkandı ki, kahkahalara karışan bir arkadaş sohbetindeymişim gibi hissettim. Karakterler, gündelik hayatın tuhaf detayları ve ironisiyle içimi ısıttı. Ama hikâyeler ilerledikçe, o eğlencenin altından yavaş yavaş başka bir duygu çıktı, hüzün. İlişkilerin yaraları, yalnızlığın o ince sızısı, sevmenin ağırlığı… Bir anda okurken gülümseyen ben, satırların arasında sessizleşmeye başladım. Balboa, hem güldürüp hem düşündüren bir kitap vermiyor sadece, aynı zamanda kalbinizde ufak bir çizik bırakıyor. Bittiğinde, eğlencenin yanında bir burukluk da kalıyor insanda. Ve belki de bu yüzden bu kitap çok donanımlı bir kitap çünkü tek bir duyguyla bırakmıyor, hayatın kendisi gibi inişli çıkışlı bir yolculuk yaşatıyor. Gülerken içinizin burkulmasına hazırlıklı olun. Ya da belki de ben fazla duygusal bakmış olabilirim, bilemedim.

**N’APTIN BALBOA ? Kitabın ilk sayfalarında kendimi hafiflik içinde buldum. Aylin Balboa’nın dili öylesine canlı, öylesine akışkandı ki, kahkahalara karışan bir arkadaş sohbetindeymişim gibi hissettim. Karakterler, gündelik hayatın tuhaf...

**N’APTIN BALBOA ? Kitabın ilk sayfalarında kendimi hafiflik içinde buldum. Aylin Balboa’nın dili öylesine canlı, öylesine akışkandı ki, kahkahalara karışan bir arkadaş sohbetindeymişim gibi hissettim. Karakterler, gündelik hayatın tuhaf detayları ve ironisiyle içimi ısıttı. Ama hikâyeler ilerledikçe, o eğlencenin altından yavaş yavaş başka bir duygu çıktı, hüzün. İlişkilerin yaraları, yalnızlığın o ince sızısı, sevmenin ağırlığı… Bir anda okurken gülümseyen ben, satırların arasında sessizleşmeye başladım. Balboa, hem güldürüp hem düşündüren bir kitap vermiyor sadece, aynı zamanda kalbinizde ufak bir çizik bırakıyor. Bittiğinde, eğlencenin yanında bir burukluk da kalıyor insanda. Ve belki de bu yüzden bu kitap çok donanımlı bir kitap çünkü tek bir duyguyla bırakmıyor, hayatın kendisi gibi inişli çıkışlı bir yolculuk yaşatıyor. Gülerken içinizin burkulmasına hazırlıklı olun. Ya da belki de ben fazla duygusal bakmış olabilirim, bilemedim.

Dostoyevski ‘nin dünyasına ilk defa bu kitapla girme şansım oldu. Yıllar önce filmini izlemiş olduğum, içeriğini az çok bildiğim ve sabırsızlıkla okumayı beklediğim bir eserdi. Yalnız enteresan tarafı şu ki kendime çok yakın bulduğum bu kitabı her...

Dostoyevski ‘nin dünyasına ilk defa bu kitapla girme şansım oldu. Yıllar önce filmini izlemiş olduğum, içeriğini az çok bildiğim ve sabırsızlıkla okumayı beklediğim bir eserdi. Yalnız enteresan tarafı şu ki kendime çok yakın bulduğum bu kitabı her elime alışımda bana huzursuzluk verdi. Akıcı geçmesine rağmen her sayfayı çevirdiğimde acaba şimdi hangi gerçekle karşılaşacağım diye her seferinde farklı bir ağrı saplandı yüreğime. Evet doğru okudunuz insanın kendisiyle yüzleşmesini sağlayan psikolojik analizlerle dolu harika bir klasik. Ben kendi yeraltı dünyamla önceden yüzleştiğim için bazı şeyleri tekrardan hatırlamama sebep oldu. Yeraltı dünyasıyla yüzleşmemiş veya yüzleşmeye cesaret edemeyenlere yardımcı olan bir eser okuyacaksınız. “Her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır; gerçek , tam manasıyla bir hastalık “ kesiti iç dünyamı tasdikleyen bir cümle oldu. Bu klasiği, gerçekten her şeyi fazlasıyla anlayanlara öneririm çünkü sıradan kişilere sıkıcı gelebilir. Sizi de anlıyorum diyerek empatik bir yaklaşımla onlara da hak veriyorum. Hangimiz şanslıyız siz karar verin Keyifli okumalar ... Kitapla kalalım

CANAVARIN UYANIŞI Bazen etimin altından bir ses yükseliyor. Tırnaklarımın ucunda kıvranan o kızıl titreşim sanki damarlarımdan biri konuşuyor. Ayna bana bakmıyor artık. Orada ben değil, başka biri var; gözbebekleri çatlamış, nefesi kanla...

CANAVARIN UYANIŞI Bazen etimin altından bir ses yükseliyor. Tırnaklarımın ucunda kıvranan o kızıl titreşim sanki damarlarımdan biri konuşuyor. Ayna bana bakmıyor artık. Orada ben değil, başka biri var; gözbebekleri çatlamış, nefesi kanla boyanmış bir gölge. “Beni dışarı çıkar,” diyor. Ama dışarısı da içim kadar karanlık. Hangimiz kimden kaçıyor bilmiyorum. Bir an geliyor her şey çözülüyor; ten, zihin, gerçeklik. Sanki kendi kabuğumu yırtarken başka bir ben doğuruyorum, adını bilmediğim bir ben. Kan istiyorum belki, ama aslında yalnızca kendimden kurtulmak istiyorum. Öfke sadece bir renk burada; aklımın duvarlarına sürülmüş kırmızı bir yankı.

BİRAZ SİLİNİYORUM Kitap yok, müzik yok, insan yok. Sanki dünya fişini çekmiş de, ben hâlâ boşlukta titreşiyorum. Sessizlik her yeri kaplamış, nefes almak bile anlamsız. Tavana bakıyorum, gözlerim donmuş, düşüncelerim küflenmiş. Zaman ağır,...

BİRAZ SİLİNİYORUM Kitap yok, müzik yok, insan yok. Sanki dünya fişini çekmiş de, ben hâlâ boşlukta titreşiyorum. Sessizlik her yeri kaplamış, nefes almak bile anlamsız. Tavana bakıyorum, gözlerim donmuş, düşüncelerim küflenmiş. Zaman ağır, ben daha da ağır. Uykunun içi karanlık ama en azından sessiz. Belki orada kaybolurum da kimse fark etmez.