Toroslardan inen İnce Memed, yanına Seyran ve Hürü Ana'yı alarak Çukurova'ya yerleşir. Kendine burada bir konak satın alır. Konağı dayar döşer. Topal Ali, üçüncü kitapta Molla Duran'ın yanıydayken Murtaza Ağa'nın karısı Hüsne Hatun'un ısrarlarına...

Toroslardan inen İnce Memed, yanına Seyran ve Hürü Ana'yı alarak Çukurova'ya yerleşir. Kendine burada bir konak satın alır. Konağı dayar döşer. Topal Ali, üçüncü kitapta Molla Duran'ın yanıydayken Murtaza Ağa'nın karısı Hüsne Hatun'un ısrarlarına dayanamaz. O da Murtaza Ağa'nın evine yerleşir ve olayları oradan izlemeye başlar. İnce Memed dağdan indi kasabaya yerleşti. Peki ya çetesi? Onlar da Ferhat Hoca'yla birlikte dağda kalıp zenginden alıp fakire veriyorlardır. Murtaza Ağa ve diğer ağalar akıllarını iyice İnce Mehmed'in atı ile bozmuşlardır. Sözüm ona İnce Memed'in ruhu bu atın içindedir. Atı öldürürsek İnce Memed'i de öldürmüş, oluruz, diye düşünürler. O yüzden atı getirene, büyük bir para ödülü vereceklerdir. Ali Safa Bey, mebus milletvekili.. Emek sömürücü ağalardan daha beteri. Kan kusturucu biri.. Ağalar ona İnce Memed'den yana dert yanarlar. O çocuk, eşkiya olup dağa çıktı, bizleri öldürecek, derler. Ali Safa Bey ise duruma karşı gayet sakin.. İnce Memed dünkü çocuk, bu kadar büyütmeye lüzum yok, diyerek geçiştirir. Ta ki yanıldığını anlayana kadar.. İnce Memed düzlükte Muallim Zeki Nejat ile dostluğu ilerletir. Zeki Nejat aydın bir kişidir, köylüye zulmeden çeltikçilere karşı her zaman köylünün hakkını savunur. Lakin bu durum çeltik ağası Şakir Bey'in hiç hoşuna gitmez. Çeltikçilerin köylünün hakkını verilmemesi, sömürülmesi İnce Memed 'i huzursuz eder. O da Şakir Bey'i öldürüp tekrar dağa çıkar. Bakalım bu sefer, İnce Memed' in kurşunun ucundaki ağa kim olacaktır??

👆O' nun için ölenler, onun için ölmezler

👆O' nun için ölenler, onun için ölmezler

Bazen tek başıma saatlerce yürüyesim geliyor, sanki yürüdükçe geçecek gibi..

Bazen tek başıma saatlerce yürüyesim geliyor, sanki yürüdükçe geçecek gibi..

Sakarya, sâf çocuğu, mâsum Anadolunun, Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun! Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya; Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya! .. -Necip Fazıl Kısakürek

Sakarya, sâf çocuğu, mâsum Anadolunun, Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun! Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya; Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya! .. -Necip Fazıl Kısakürek

“Bu fâni âlem için beklentiye giren kalbime de kırgınım.” • Cahit Zarifoğlu

“Bu fâni âlem için beklentiye giren kalbime de kırgınım.” • Cahit Zarifoğlu

İyi insan iz bırakır, Kötü insan acı. Yanlış insan ders verir, doğru insan huzur...

İyi insan iz bırakır, Kötü insan acı. Yanlış insan ders verir, doğru insan huzur...

İçindeki huzuru bul , dışardaki karmaşayı kontrol edemezsin

İçindeki huzuru bul , dışardaki karmaşayı kontrol edemezsin

"Sessizlik kelimelerin yokluğu değil, söylemeye cesaret edemediğimiz her şeyin dilidir." -Özgür Bacaksız

"Sessizlik kelimelerin yokluğu değil, söylemeye cesaret edemediğimiz her şeyin dilidir." -Özgür Bacaksız

Gönül isterdi ki, gönlü istesin.. Vesselam.

Gönül isterdi ki, gönlü istesin.. Vesselam.

Ve ben, ömrümce taşıdığım o ağır geceyi senin bir nefesinde eritip yıldızlara üflüyorum. Sen varsın ya; ölmek bile bir bahar dalı gibi güzel kokuyor artık.

Ve ben, ömrümce taşıdığım o ağır geceyi senin bir nefesinde eritip yıldızlara üflüyorum. Sen varsın ya; ölmek bile bir bahar dalı gibi güzel kokuyor artık.

O bir tepe, ben bir ova. Koyulmuşuz aynı yola. O gök mavi, bense kara...

O bir tepe, ben bir ova. Koyulmuşuz aynı yola. O gök mavi, bense kara...

Kime ne kadar verdiğime dikkat etmediğim değerin hesabını kendime ödüyorum, geciken fatura gibi içimde birikiyor. Yer etmediğim kalplerde taşındım diye kendimi kandırıyorum, oysa onlar çoktan başka limanlara demir atmış, ben hâlâ...

Kime ne kadar verdiğime dikkat etmediğim değerin hesabını kendime ödüyorum, geciken fatura gibi içimde birikiyor. Yer etmediğim kalplerde taşındım diye kendimi kandırıyorum, oysa onlar çoktan başka limanlara demir atmış, ben hâlâ açıkta. Yoruyorum kendimi, bir gölgeye aşık olmuşum gibi her adımda aynı karanlığı kucaklıyorum. Verdiğim sevgiler dönmüyor, yankı bile yapmıyor, sessizlikte kendi sesimle kavga ediyorum. Bir avuç umutla dolduruyorum boşlukları, ama o boşluklar büyüyor, avuçlarım yetmiyor. Belki de en büyük ihanet kendime: sevmediğim birine seviliyorum sanıyorum. Şimdi yavaş yavaş topluyorum kendimi, kırık parçaları cebime koyuyorum. Yer etmediğim kalplerden çekiliyorum usulca, kapıyı örterken arkamda sadece kendi ayak seslerim kalıyor. Ve anlıyorum ki hak eden tek kalp, hâlâ çarpan bu yorgun göğsümdeki. Ona borcumu ödeyeceğim artık, fazlasıyla, gecikmeden, kendi adımla.

En güzel günlerimiz henüz yaşamadıklarımızdır.. -Nâzım Hikmet-

En güzel günlerimiz henüz yaşamadıklarımızdır.. -Nâzım Hikmet-

Yalnızlığı hiç bu kadar derinden hissetmemiştim...

Yalnızlığı hiç bu kadar derinden hissetmemiştim...