Geri
Camdan Kale

Camdan Kale

Camdan Kale

0.0
PUAN
0
İNCELEME
11
ALINTI
Camdan Kale, direnmenin ve arınmanın olağanüstü bir hatırası; bir ailenin aynı anda hem kökten çürümüş hem de eşsiz biçimde canlı olabileceğini gösteren sarsıcı bir anlatı. Jeannette Walls’un babası, içki içmediğinde, çocuklarının hayal gücünü büyüleyen zeki ve karizmatik bir adamdı; onlara fiziği, jeolojiyi ve hayattan nasıl korkmadan geçileceğini öğretiyordu. Ama içince yalancı ve yıkıcıydı. Annesi ise evcimenlik fikrinden bile nefret eden, ailesine bakma sorumluluğunu üstlenmek istemeyen özgür bir ruhtu.   Walls ailesinin çocukları, kendilerinden başka kimseleri olmadığını erken yaşta öğrendiler. Karınlarını doyurdular, birbirlerini giydirdiler, korudular ve sonunda New York’a uzanan yolun taşlarını kendi çabalarıyla döşediler. Anne ve babaları da peşlerinden geldi ama hayatın tadını çıkarmayı değil, evsiz kalmayı seçerek.   Camdan Kale, sıra dışı ama birbirine sadık bir ailenin yoğun sevgisiyle örülmüş, içindeki her çatlaktan sevgi sızan, hayret verici bir anı kitabı. Jeannette Walls’un anlatacak bir hikâyesi var. Onu da, en küçük bir kendine acıma emaresi göstermeden, olağanüstü bir berraklıkla anlatıyor.(Tanıtım Bülteninden)

Henüz inceleme eklenmemiş.

+Bazen yok olmak hiç olmaktan daha iyidir Olric.
-Yok mu olalım efendim ?
+Var mıyız ki Olric.

-Oğuz Atay

+ Bana uzun bir kelime söyle Olric.
- ''Unutmak'' efendim.
+Bu yalnız 7 harf Olric.
-Ama bir ömür sürüyor efendim...

-Oğuz Atay

- Söz verdi Olric.
+Ne sözü efendim ?
-İncir ağacı çiçek açınca geleceğim dedi.
+Ama efendim-
-Biliyorum Olric sus.

Giden de biliyordu incir ağacının çiçek açmadığını.
''Dönmeyeceğim'' sözünün en soyut haliydi bu.

-Oğuz Atay

-Hayatta üç yanlışım oldu Olric.
+ Ne gibi efendimiz ?
-Tanıdım, inandım, güvendim. Ama bir doğrum oldu.
+O nedir efendimiz ?
-Sevdim Olric. Fakat sende bilirsin ki üç yanlış bir doğruyu götürür.

- Oğuz Atay

_Bu masalı yürüte bilecekmiyiz orlic
_Evet efendimiz Dünyada bir tane kahraman bulunmalı tek başına yaşayanlara cesaret vermek için .hep öyle yaşandı dersek belki sevinirler

-Söz verdi Olric
+Ne sözü efendim
-İncir ağacı çiçek açınca geleceğim dedi...
+Ama efendim...
- Biliyorum Sus Olric
~ incir ağacı çiçek açmaz~🥀

-Biliyor musun Orlic?
-Neyi efendimiz?
-Onunla ne zaman lades oynasak hep o kazanırdı.
-Neden efendimiz?
-Kalbimdeyken nasıl aklımda derdim?💗

Çok şey vardı anlatılacak, o yüzden sustum. Birini söylesem diğeri yarım kalacaktı. Sen duydun mu sustuklarımı?

şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim," dedi: "gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda.

İnsan, hareketlerine engel olabilirdi; fakat düşüncelerini nasıl durdurabilirdi?

Çok şey vardı anlatılacak. O yüzden sustum. Birini söylesem diğeri yarım kalacaktı. Sen duydun mu sustuklarımı?