Geri
Kişinin kendiyle savaşmasını ve yenmesini, kendini dönüştürmesini hayati bir sorun olarak algılamaya çağıran, çarpıcı ve sarsıcı bir roman. Romanın baş kişisi Hikmet Benol, toplumdaki yoğun kargaşanın temelinde yatan gerçekliği araştırırken, gerçeklerle içtenlikle ilgilenmenin toplumu yönetenlerce tehlikeli görüldüğünü seziyor ve `oyun oynuyormuş gibi` ilgilenmenin ve yaşamanın yollarını araştırıyor. Ve hem `tehlikeli` hem de `oyun`la dolu bir yolda gidebileceği son noktaya kadar ilerliyor... (Tanıtım Bülteninden)
Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar ile kurduğu evreni daha dar bir alanda, fakat daha yoğun bir ruh çözümlemesiyle işlediği Tehlikeli Oyunlar, modern Türk edebiyatının en güçlü psikolojik ve düşünsel metinlerinden biridir. Roman, toplumla, kendisiyle ve kendi zihninin karmaşık labirentleriyle sürekli çatışan Hikmet Benol’un içsel monologlarını merkezine alır.
Atay, roman boyunca oyunlarla gerçeğin sınırını bulanıklaştırır; hikâye, dilin ve bilincin sınırlarını zorlayan deneysel bir yapıya sahiptir. Mizah ile trajedi arasında ince bir çizgi üzerinde yürür; karakterler çoğu zaman trajikomik yanlarıyla derin bir yalnızlık duygusunu açığa çıkarır. Hikmet’in “oyunları”, aslında insanın kendi zihniyle kurduğu en tehlikeli hesaplaşmanın metaforudur.
Eserde bireyin toplumsal kalıplar içindeki sıkışmışlığı, iletişimsizlik, yabancılaşma ve anlam arayışı çarpıcı bir dille işlenir. Atay’ın ironik, keskin ve zaman zaman sert üslubu, romanı hem zihin açıcı hem de duygusal olarak çarpıcı bir deneyime dönüştürür.
Tehlikeli Oyunlar, modern bireyin iç çatışmalarını en rafine biçimde ortaya koyan, tekrar tekrar okunmayı hak eden bir eser olarak Türk edebiyatında özel bir yere sahiptir.
Detaylı İnceleme
Atay, roman boyunca oyunlarla gerçeğin sınırını bulanıklaştırır; hikâye, dilin ve bilincin sınırlarını zorlayan deneysel bir yapıya sahiptir. Mizah ile trajedi arasında ince bir çizgi üzerinde yürür; karakterler çoğu zaman trajikomik yanlarıyla derin bir yalnızlık duygusunu açığa çıkarır. Hikmet’in “oyunları”, aslında insanın kendi zihniyle kurduğu en tehlikeli hesaplaşmanın metaforudur.
Eserde bireyin toplumsal kalıplar içindeki sıkışmışlığı, iletişimsizlik, yabancılaşma ve anlam arayışı çarpıcı bir dille işlenir. Atay’ın ironik, keskin ve zaman zaman sert üslubu, romanı hem zihin açıcı hem de duygusal olarak çarpıcı bir deneyime dönüştürür.
Tehlikeli Oyunlar, modern bireyin iç çatışmalarını en rafine biçimde ortaya koyan, tekrar tekrar okunmayı hak eden bir eser olarak Türk edebiyatında özel bir yere sahiptir.
Henüz alıntı eklenmemiş.