Cehennemin en karanlık yerleri, buhran zamanlarında tarafsız kalanlara ayrılmıştır. *Cehennem
Kral, "Memento mori," diye fısıldamıştı. "Ölüm aklından çıkmasın. En büyük güce sahip insanlar için bile hayat kısadır. Ölümü yenmenin tek bir yolu vardır, o da insanın hayatını bir şaheser haline getirmesidir. Şefkat göstermek ve yürekten sevmek...
"Quis custodiet ipsos custodes?" "Latince." dedi Hale. "Juvenal'in Satirler'inden. 'Bekçilere kim bekçilik edecek' demek."
Küllerimize bile garezleri vardı...
Dünya imtihan yurdu. Niye böyle diye moralini bozma. Hicret biter, Bedir gelir. Uhud biter Hendek başlar. Çünkü davası olanın derdi bitmez.
İlerlemek mi istiyorsun? Kendi önünden çekil o zaman. Nietzsche
Olur öyle şeyler. Kırarlar, üzerler. Dünyadayız.
Bir yandan korkun bir yandan umudun varsa iki kanatlı olursun. Tek kanatla uçulmaz zaten
Neden azmin bu kadar süreksiz? Sen mi yoksa davan mı yüreksiz? Mehmet Akif Ersoy
Kaldır kafanı bak aynaya. Mağdurken de güzelsin Mağlupken de güzelsin
Senin tarafından sevilmenin kaç savaşta bana zırh olduğunu bilemezsin.
Hep aklıma geliyorsun. Bak gördün mü senin de gidecek başka yerin yok... Özdemir Asaf
"Ben belki daha yeni tek başıma yaşamaya başladım ama ben doğduğumdan beri kimsesizim."
Anne karnındaki gibi cenin pozisyonunu aldı. Fakat en acısı, anne karnında bu haldeyken bile sevilmediğiydi.
"Hayatımda ilk kez ben evde yokken evim dağılmış. Sanki... Bir ailem varmış gibi." "Zaten yok mu?" dedi Esma. "Biz senin ailen değil miyiz?"
