Bu romanın konusu, güya büyümenin karmaşasını anlatıyor. Ancak bence, büyümemeyi tercih eden birinin hikâyesi desek daha doğru olur. Çünkü baş karakter Holden Caulfield, dünyayla bağını koparmış bir genç. Sürekli eleştiriyor, sürekli bir şeyleri...

Bu romanın konusu, güya büyümenin karmaşasını anlatıyor. Ancak bence, büyümemeyi tercih eden birinin hikâyesi desek daha doğru olur. Çünkü baş karakter Holden Caulfield, dünyayla bağını koparmış bir genç. Sürekli eleştiriyor, sürekli bir şeyleri protesto ediyor gibi. Fakat bence en çok eleştirilmesi gereken kişi, kendisi. Holden’ın derdi çocukluğu korumak değil; sorumluluklardan kaçmak. Masumiyet onda bir değer değil, sadece bir bahane. Ve bunun bir nedeni yok. Kitapta bu sebebi okuyamıyor oluşum beni çok yordu. Dili de sıkıcı geldi — sürekli tekrarlayan küfürler, olaylar ve bir yere varamayış… Gerçekten bitsin diye dua ettim resmen. ;) Bazı kitaplar sizi dönüştürür, bazılarıysa sadece oyalar. Çavdar Tarlasında Çocuklar ne yazık ki benim için ikinci gruptaydı. Edebi değerine saygı duysam da bana hiçbir şey katmadı. Holden’ın hikâyesinde bir anlam aradım ama bulamadım. Bu yüzden okumanızı tavsiye etmiyorum.. :)